تــــو شدی

مادر و من با همه پیری پســـــــرم

من

بیچـــــــاره همان عاشق خونیــن جگــــرم

جرمم این است که صاحبــــدل و صاحب

نظـرم

هوس عشق و

جوانـــی ست به پیــرانه سرم

پدر عشق بسوزد که درآمد

پـــــــدرم

عجبــا هیچ نیرزیـــــــــــــــد

که بی سیم و زرم

که ببــــــــــــــازار تو

کـــــــــاری نگشود از هنرم

من خود آن

سیزدهـــــــم کز همه عالم بـدرم

گاهـــــــــی از کوچه معشوقه خود

می گــذرم

خود تو

دانـــــــــی که من از کان جهانی دگرم

شیــــــــــرم و جوی شغــــــالان

نبود آبخـــورم

شهــــریــــــارا

چکنم لعلــــم و والا گهـــــرم